افزایش اشتها با عسل طبیعی

اشتها؛یعنی ، تمایل انسان یا حیوانات برای خوردن غذا .

معمولا انسان به سه دلیل احساس گرسنگی می کند :

۱- با خالی شدن محتویات معده و تا حدی روده کوچک ،

تحریکات ناشی از خالی بودن این اعضاء به صورت عصبی به مغز می رسد

و باعث ایجاد احساس گرسنگی می شود .

این نوع تنظیم مصرف غذا ،«تنظیم مکانیکی» نامیده می شود .

۲- پس از صرف غذا ، با انجام دادن اعمال هضمی در دستگاه گوارش ،

بخشی از غذای مصرف شده به صورت قابل جذب درمی آید

و از جدار روده ی باریک جذب خون می شود .

انواع مواد نشاسته ای پس از هضم شدن ،

در روده بار یک به صورت گلوکز جذب خون می شود .

افزایش اشتها با عسل طبیعی

بنابراین پس از صرف غذا و جذب شدن

شکل ساده مواد نشاسته ای به درون خون ، مقدار گلوکز خون بالا می رود .

گلوکز پس از وارد شدن به داخل سلول های بدن می سوزد

و به گاز کربنیک ، آب و انرژی تبدیل می شود .

گاز کربنیک از طریق هوای بازدم از بدن دفع می شود .

آب متابولیسمی حاصل از سوخت و ساز نیز در بدن مصرف می شود

و اضافات آن توسط  کلیه ها دفع می شود .

انرژی حاصل از متابولیسم درون سلولی نیز

به مصرف انجام واکنش های بی شمار داخل بدن و فعالیت های عضلانی می رسد .

بنابراین پس از تخلیه گلوکز خون به درون سلول ها ،

سطح گلوکز خون پایین می آید و هرچه از زمان صرف غذا بیشتر بگذرد ،

سطح گلوکز خون افت بیشتری می کند .

وقتی سطح گلوکز خون به حد معینی پایین بیاید ،

خون حاوی گلوکز کم وقتی از هیپوتالاموس عبور می کند ،

باعث تحریک مرکز گرسنگی در مغز می شود

که این تحریک به صورت احساس گرسنگی در شخص نمایان می شود

و شخص با خوردن غذا دوباره باعث افزایش سطح گلوکز خون می شود .

به این نوع تنظیم سطح گلوکز خون ، « تنظیم شیمیایی » می گویند .

۳ - در هوای گرم ، بدن با کاهش مصرف غذا از به وجود آمدن

حرارت بیشتر درونی جلوگیری می کند .

درجه حرارت خون نیز مانند ترکیبات شیمیایی آن  باید ثابت باشد

و مشابه عملی که بدن برای ثابت نگه داشتن ترکیبات شیمیایی خون انجام می دهد ،

وقتی درجه حرارت خون بالا رود ، انجام می دهد تا حرارت بدن را ثابت نگه دارد .

یکی از مکانیسم هایی که بدن برای ثابت نگه داشتن

درجه حرارت داخلی انجام می دهد ،

کاهش مصرف غذا از طریق کاهش اشتها یا میل به مصرف غذا است .

وقتی خون عبور کننده از هیپوتالاموس حرارت بیشتری از حد معین داشته باشد

( بیش از ۵/۳۷ تا ۳۸ درجه سانتی گراد ) ،

هیپوتالاموس آن را به عنوان یک تحریک عصبی به نقطه تنظیم اشتها در مغز می رساند

و مغز با القای احساس گرما و بی اشتهایی ،

تمایل شخص برای مصرف غذا را از بین می برد

و یا در حد نیاز کاهش می دهد .

به این نوع تنظیم گلوکز یا اشتها ، « تنظیم حرارتی » گویند .

لذا بدن با سه مکانیسم فوق باعث داشتن

یا نداشتن اشتها برای مصرف غذا می شود .

حالات فوق تحت شرایط طبیعی ؛ یعنی ، در بدن یک شخص سالم ،

باعث تنظیم میزان اشتها می شود .

اما تحت برخی از شرایط ،  اشتها به طور طبیعی زیاد یا کم می شود .

چنان چه اشتها از حد عادی بیشتر باشد ،

شخص ناخواسته بیش از حد نیاز بدنش غذا می خورد

و اختلالات ناشی از پر خوری را به بدن خود تحمیل می کند .

اما اگر اشتها به طور غیر طبیعی کم باشد ،

شخص با کم غذا خوردن باعث ایجاد کمبود های غذایی در بدن خود می شود .

افزایش اشتها با عسل طبیعی

در مغز انسان و حیوانات ، مراکزی به نام های مراکز سیری یا گرسنگی وجود دارد .

وقتی مرکز سیری تحریک شود ، شخص میل به غذاخوردن را از دست می دهد .

وقتی مرکز گرسنگی تحریک شود ، شخص میل به مصرف غذا پیدا می کند .

چنان چه با یک سوزن مرکز سیری یک موش را تخریب کنید ،

آن موش هرگز احساس سیری نمی کند و اگر به وفور غذا در اختیارش قرار داده شود ،

آن قدر غذا می خورد که معده اش می ترکد .

زیرا به طور دائم احساس گرسنگی می کند

و چون عقل ندارد که از مصرف غذای بیش از حد پرهیز کند ،

در صورت موجود بودن غذا ، برای رفع احساس گرسنگی ، بی توقف می خورد .

گاهی مرگز سیری مغز انسان نیز آسیب می بیند

که چنین افرادی هر قدر هم به کمک نیروی عقل از خوردن غذا پرهیز کنند ،

باز هم به دلیل احساس دائمی گرسنگی

به عنوان یک احساس رنج آور ، غذای بیشتری می خورند .

این بیماری در انسان بیماری «جوع» نامیده می شود

که افراد مبتلا به آن به دلیل پرخوری وزن بسیار بالایی پیدا می کنند .

در کشورهای پیشرفته ، بیماری پرخوری «جوع» بسیار بیشتر رایج است

و به همین دلیل در چنان کشورهایی می توان

افراد بسیاری را مشاهده کرد که فوق العاده چاق هستند .

هر عاملی که باعث کاهش حرکات روده ها و یبوست شود ؛

مثل ، مصرف مواد مخدذ یا غذاهای متراکم و کم الیاف ،

سبب تخلیه دیر به دیر محتوای دستگاه گوارش می شود

و چون تخلیه به طور عادی صورت نمی گیرد ،

تحریک مکانیکی توسط دیواره ی دستگاه گوارش کمتر صورت می گیرد

و عدم تحریک مکانیکی ، سبب بی اشتهایی می شود .

افزایش اشتها با عسل طبیعی

گاهی نیز دلیل بی اشتهایی کمبود برخی از مواد یا عناصر غذایی در رژیم غذایی است .

به طور مثال ، کمبود ویتامین ب ۱ سبب بی اشتهایی شدید می شود .

کمبود تعداد دیگری از ویتامین ها و

مواد معدنی نیز سبب بی اشتهایی مزمن فرد می شوند .

در یک آزمایش که به یک گروه از موش ها ،

غذای عاری شده از ویتامین ب ۱ تغذیه شده بود

و کمبود شدید این ویتامین در بدن موش ها ایجاد شده بود ،

موش ها هیچ میلی به مصرف غذا نداشتند و آن قدر غذا نخوردند

که همه ی آن ها از گرسنگی تلف شدند .

پس نتیجه میگیریم که برای  داشتن اشتهای مناسب ،

یکی از مهم ترین شرایط ، کیفیت غذا ؛

یعنی ، بافت فیزیکی غذا ( میزان تراکم یا مقدار الیاف موجود در غذای مصرفی ) است

و اشتها فقط زمانی می تواند طبیعی باشد

که علاوه بر سلامت مراکز تنظیم اشتها در مغز ،

بافت فیزیکی و ترکیب شیمیایی غذای مصرفی نیز مناسب باشد .

برخی از ویتامین ها و مواد معدنی کم نیاز تاثیری قطعی و مستقیم روی اشتها دارند

و کمبود آن ها باعث بی اشتهایی در انسان یا حیوانات می شود .

معمولا برخی افراد به علت تغذیه نادرست

به کمبود این مواد و در نتیجه بی اشتهایی دچار می شوند .

کسانی که دچار کمبود غذای باشند و یبوست هم داشته باشند ،

یکی به دلیل تخلیه دیر به دیر مدفوع در اثر تحریک مکانیکی اندک دستگاه گوارش

و دیگری به دلیل کمبود مواد غذایی ،

مشکل تغذیه ای مضاعفی خواهند داشت

و عوارض سوءتغذیه با شدت بیشتری بر آن ها مسلط می شود .

چنان چه این افراد مخلوطی از عسل و داروهای مسهل گیاهی یا شیمیایی را مصرف کنند ،

با تحریک تخلیه ی مدفوع ، امکان تحریک مکانیکی اشتها به وجود می آید

که به علت افزایش اشتها و مصرف غذا ،

کمبود های غذایی به طور نسبی رفع می شود .

به هرحال برای افزایش اشتها ، تجویزهای زیر صورت گرفته است

که بهتر است با توجه به اطلاعات فوق و آگاهی از علت بی اشتهایی ،

ابتدا به تشخیص علل و عوامل بی اشتهایی پرداخت و سپس از این تجویزها استفاده کرد :

*نوشیدن یک لیوان آب باران مخلوط با یک قاشق غذاخوری عسل یک ساعت قبل از غذا ،

سه نوبت در روز .توجه داشته باشید هوای شهر هایی مثل تهران بسیار آلوده است

و مصرف آب باران جمع آوری شده تا سه ساعت بعد از شروع بارندگی ،

آلوده و خطرناک است و منظور از آب باران ،

آبی است که از بارندگی در هوای پاک جمع شده باشد .

افزایش اشتها با عسل طبیعی

*یک قاشق عسل + یک پیاز پخته ( دو بار در روز )

*یک قاشق عسل + یک فنجان دم کرده ی ۲۰ گرم ساقه خشک

و گلدار پونه کوهی در یک لیتر آب ( قبل از هر وعده ی غذا )

*یک قاشق عسل + یک فنجان جوشانده ۳۰ گرم پوست نارنج در یک لیتر آب ( قبل از نهار و شام )

*مخلوط یک قاشق عسل + ۳۰ گرم سبوس گندم+ یک لیوان شیر ( دو بار در روز )

*مخلوط یک قاشق عسل + یک لیوان شیر ( دوبار در روز )

*مخلوط یک قاشق عسل + یک لیوان جوشانده گیاهی مسهل

( طبق دستور خاص مصرف هر جوشانده گیاهی مسهل )

*مصرف عسل + داروهای مسهل (طبق دستور خاص مصرف هر دارو توسط پزشک )

سرماخوردگی

استفاده از فرمول های زیر که بر پایه عسل تهیه می شوند ،

برای برطرف شدن عوارض سرماخوردگی نافع است

( منظور از یک قاشق ، یک قاشق غذاخوری است .

در مواردی که منظور قاشق مرباخوری یا قاشق چایخوری باشد ، ذکر خواهد شد ) :

مخلوط یک قاشق عسل + یک لیوان آب ولرم + یک قاشق آب لیموترش (قبل از هر وعده غذا )

مخلوط یک قاشق عسل + یک لیوان شیر ولرم (قبل از هر وعده غذا )

مخلوط ۱۰۰۰گرم عسل + نصف استکان لیمو ترش ( یک قاشق قبل از هر وعده غذا )

یک استکان عسل + یک استکان آب ترب ( یک قاشق قبل از هر وعده غذا )

سرماخوردگی

یک قاشق عسل + یک استکان دو کرده مریم گلی + یک استکان شیر (بعد از نهار و شام به مدت دو روز )

یک قاشق عسل + یک استکان دم کرده اکلیل کوهی

( بعد از نهار و شام به مدت دو روز ) + مصرف یک قاشق عسل با صبحانه

یک قاشق عسل + یک فنجان دم کرده و صاف شده ۳۰ گرم ساقه های گلدار آویشن در یک لیتر آب

(بعد از صبحانه ، نهار و شام به مدت دو روز )

یک استکان عسل + یک قاشق چایخوری سیاه دانه ( یک قاشق چایخوری بعد از صبحانه ، نهار و شام ) ، برای قطع تب و درمان عوارض سرماخوردگی

۸ قاشق مرباخوری عسل ( هر دو ساعت یک قاشق مرباخوری ) برای درمان تب علف خشک در برخی افراد که به استنشاق  گردوغبار علف خشک حساسند ، مفید است .

توجه : برخی از مترجمین تصور می کنند معنی فارسی ، یونجه است

که به همین دلیل آن را تب یونجه معنی کرده اند که صحیح آن تب علف خشک است .

یک قاشق عسل + یک استکان دم کرده ۵ گرم تخم رازیانه ( نیم ساعت قبل از نهار و شام به مدت دو روز ) برای کاهش تب

سلامت بدن و طول عمر قسمت دوم

همان طور که ذکر شد ۱۸ تا ۱۹ درصد عسل طبیعی آب و مابقی مواد جامد است

که مجموعا از عسل یک ماده نیمه سیال و بسیار غلیظ می سازد .

بخش جامد عسل شامل دو قند گلوکز و فروکتوز به مقدار تقریبا مساوی است

و درصد جزئی از آن شامل سایر مواد غذایی ؛

از جمله سایر قندها ، پروتئین ها ، اسیدهای آمینه ، چربی ها ، مواد معدنی ، ویتامین ها ، آنزیم ها ، آنتی بیوتیک ها ، مواد ضداکسایش و غیره است .

بنابراین ، عسل با خواصی که قبلا برای آن به طور مشروح ذکر شد ،

علاوه بر تامین مواد غذایی مورد نیاز بدن و قدرت انجام واکنش های ارزشمند در بدن ،

توسط آنتی بیوتیک هایش قادر به ایفای نقش به عنوان یک ماده ضدمیکروب است

که در یک جمع بندی می توانیم به آن لقب هم غذا هم دارو را بدهیم .

بنابراین در گذشته ، کسانی که از عسل به عنوان یک مکمل غذایی روزمره استفاده می کردند ،

هم دچار سوء تغذیه نمی شدند و هم قادر به دفع برخی از تهاجمات میکروب های بیماری زا بودند

و به همین دلیل این افراد کمتر  مریض می شدند و پیوسته شاداب تر و پرانرژی تر از دیگران بودند

و به طور میانگین طول عمر بیشتری داشتند .

سلامت بدن و طول عمر قسمت دوم

به همین دلیل به کرات و در نوشته های مختلف ذکر شده است

که زنبورداران به علت مصرف روزمره عسل ، معمولا از بقیه افراد جامعه کمتر مریض می شوند

و طول عمر بیشتری داشته اند .

برخی از گیاهان یا موادی با منشاء گیاهی یا حیوانی نیز که از لحاظ محتوای موادغذایی مورد نیاز بدن غنی هستند ،

خاصه آن هایی که حاوی یک یا چند نوع آنتی بیوتیک هستند ،

در گذشته لقب اکسیر جوانی داشته اند .

اما علی رغم وجود تمامی اجزای ارزشمند غذایی و دارویی در آن مواد ، امروزه به آن ها لقب اکسیر جوانی داده نمی شود

و فقط می توان گفت که در گذشته چنین بوده است .

ادامه دارد ....

سلامت بدن و طول عمر

آیا به راستی عسل اکسیر جوانی است ؟ آیا عسل طول عمر را زیاد می کند ؟

آیا علی رغم مضرات مصرف قند در دوران سالمندی ، این افراد می توانند از عسل که حاوی قند فراوان است

به راحتی تغذیه کنند ؟ اصولا اکسیر جوانی چیست

و آیا فقط از عسل به عنوان اکسیر جوانی یاد می شود ؟

در قدیم از لفظ اکسیر جوانی زیاد استفاده میشد

و نه تنها عسل ، بلکه شماری از غذاها و به خصوص معجون ها را به عنوان اکسیر جوانی معرفی می کردند .

اما واقعیت این است که علی رغم اعتقاد مردم گذشته به این الفاظ ،

در قدیم متوسط طول عمر انسان کمتر از نصف امروز بوده و در واقع این پیشرفت علم پزشکی بوده است

که با جلوگیری از مرگ و میرهای زود هنگام در اثر بیماری ها باعث افزایش متوسط طول عمر بشر شده است ،

سلامت بدن و طول عمر

نه چیزهایی که به نام اکسیر جوانی یا  اکسیر حیات از آن ها یاد شده است .

حال ببینیم  که چرا برخی از غذاها و معجون ها لقب اکسیر جوانی را گرفته اند و آیا اصولا چنین ادعایی حقیقت دارد ؟

برای روشن شدن موضوع نیاز است که اشاره مختصری به عوامل زندگی و میزان طول عمر داشته باشیم .

صرف نظر از عامل وراثت و فقط با در نظر گرفتن عوامل محیطی موثر با سلامت و طول عمر ،

انسان به آب و وهوا ، غذا و دارو و درمان سالم و مناسب و محیطی خوب  از لحاظ میزان تنش و فعالیت عضلانی نیاز دارد .

برای ساده کردن موضوع ، ما در این جا فرض می کنیم همه شرایط به جز آب و هوا ،

غذا و دارو و درمان برای بشر قدیمی و امروزی یکسان بوده است .

در قدیم میکروب ها و ویروس های بیماریزا و غیربیماریزا شناسایی نشده بود

و برای هر درد یا بیماری متوسل به گیاهان دارویی یا معجون های خوراکی می شدند .

ادامه دارد ....

ترکیبات عسل

رطوبت عسل

رطوبت طبیعی عسل در شان عبارت است از رطوبت باقی مانده ازشهد پس از رسیده شدن عسل  .

درصد رطوبت به عواملی که در رسیدن عسل دخالت دارند ، بستگی دارند ، بستگی دارد .

این عوامل عبارتند از : شرایط آب و هوایی و رطوبت اصلی شهد .

مقدار رطوبت یکی از مهم ترین خصوصیات عسل است که کیفیت نگهداری ،

شکرک زدن و غلظت آن را تحت تاثیر قرار می دهد .

قندهای عسل

عسل از لحاظ میزان قند بالاتر از همه کربوهیدرات ها قرار دارد و دارای ۹۵ تا ۹/۹۹ درصد قند در مواد جامد است .

اخیرا اطلاعات جدیدی درباره ی قندهای موجود در عسل منتشر شده است .

ترکیبات عسل

قندها براساس اندازه و ترکیب مولکولهای آنها طبقه بندی می شوند .

قندهای ساده ( تک قندی ها ) اجزای تشکیل دهنده انواع پیچیده تر قند هستند .

دکستروز و لولوز در عسل نمونه های پیچیده تر قند هستند .

دو قندی ها از دو قند ساده که به طرق مختلف به هم پیوسته اند ، تشکیل می شوند .

بسیاریس از این قند ها شناخته شده اند ؛

مثل ، مالتوز (قند مالت ) ، ساکاروز ( قند معمولی )  و لاکتوز (قند شیر ) .

قندهای پیچیده تر ترکیبی از سه یا چند قند ساده هستند .

اسید های عسل

به دلیل شیرینی زیاد ، خاصیت اسیدی عسل مخفی مانده است .

اسیدها در ترکیب طعم عسل شرکت دارند .

تا همین اواخر تصور می شد که اسیدسیتریک ، بوتریک ، سیتریک ،

مالیک و سوکسینیک را در عسل شناسایی و جداسازی کردند .

اسیدهای دیگر گزارش شده اسید فرمیک و اسید استیک بودند .

در سال ۱۹۶۰ ، استینسون و همکارانش دریافتند

که مهم ترین اسید موجود در عسل اسید گلوکونیک است

که از دکستروز مشتق می شود.

اسیدهای دیگری که در عسل شناسایی شدند عبارتند از :

اسید لاکتیک ، اسید پیروگلوتامیکو اسیدهای معدنی ؛ مثل ، اسیدفسفریک و اسیدهیدروکلریک .

خصوصیات فیزیکی عسل

قابلیت جذب رطوبت هوا توسط عسل

عبارت است از توانایی جذب رطوبت هوا توسط یک ماده .

اصطلاح فوق معمولا به وسیله رطوبت نسبی هوا بیان می شود که ماده با آن در حالت تعادل قرار می گیرد ؛

یعنی ، نه رطوبت می گیرد و نه رطوبت از دست می دهد .

درجه واقعی قابلیت جذب رطوبت هوا توسط عسل به ترکیب  ویژه نمونه ، ترکیب قند و محتوای رطوبت عسل بستگی دارد .

اختلاف میان نمونه ها زیاد نیست ؛

عسل با ۴/۱۷ درصد رطوبت با هوایی که دارای ۵۸ درصد رطوبت نسبی است در تعادل قرار دارد .

چنین عسلی اگر در معرض هوایی با رطوبت بیشتر قرار گیرد ،

از چنان هوایی رطوبت جذب کرده و چنان چه در معرض هوای خشک تر با رطوبت نسبی کمتر از ۵۸ درصد قرار گیرد ،

آب از دست می دهد .

تغییر رطوبت تا زمانی که عسل حاوی مقدار رطوبتی معادل رطوبت محیط شود ، ادامه می یابد .

خصوصیات فیزیکی عسل

مارتین ملاحظه  کرد که لایه سطحی عسل به تندی رطوبت محیط را جذب می کند .

آب جذب شده آرام تر به اعماق ظرف نفوذ می کند . زمانی که عسل در معرض هوای خشک قرار گیرد .

رطوبت را به طور آهسته تر از دست می دهد ، زیرا مثل پوست دارای سطح خشک نسبی است .

این سطح نازک همان طور که رطوبت را جذب می کند ،

میتواند به عوامل تخمیری اجازه ورود به درون عسل را بدهد و همان طور که رطوبت به درون عسل نفوذ می کند ،

به سرعت مستعد آلودگی سطحی می شود .

قابلیت جذب رطوبت هوا توسط عسل بیشتر از شربت ذرت یا شربت تبدیل شده است .

این قابلیت یک ویژگی خوب برای عسل محسوب می شود

و عسل با این خاصیت خود به انواع شیرینی های ساخته شده با عسل امتیاز تازه ماندن به مدت طولانی تر را می دهد .

از این خاصیت عسل برای ممانعت از خشک شدن بیش از حد محصولات تنباکو نیز استفاده شده است .

عسل طبیعی شهد

عسل هایی که توسط زنبور عسل منحصرا از شهد گل ها تولید می شود .

\تولید عسل شهد خالص در شرایطی که زنبوردار در فصول مناسب بتواند

زنبورستان خود را در مناطق پر گل و گیاه مستقر کند ،

هم ممکن است و هم به علت رایگان بودن استفاده از شهد گل ها ، برای زنبوردار بسیار مقرون به صرفه است .

معمولا در کشورهایی با مناطق سرسبز فراوان ، زنبورداران به راحتی می توانند عسل شهد خالص تولید کنند .

در کشورهای پیشرفته ، علاوه بر استفاده زنبورداران از شهد طبیعت ،

تمامی باغ داران و کشاورزانی که محصولات نیازمند به زنبورعسل برای گرده افشانی تولید می کنند ،

با زنبورداران قرارداد می بندند که تعداد مشخصی از کندوهای خود را در

هنگام گل دهی محصولاتشان در باغ یا مزرعه آن ها مستقر کنند و

در مقابل به ازای هر کندو مبلغ مشخصی را به آن ها می پردازند .

عسل طبیعی شهد

بنابراین زنبورداران علاوه بر استفاده از شهد مراتع و جنگل ها ،

از شهد باغ ها و مزارع نیز استفاده می کنند و سهم قابل توجهی از درآمد آن ها از کرایه ای تامین می شود که از باغ داران و کشاورزان دریافت می کنند .

به دلایل مذکور در کشور های سرسبز و با بینش صحیحی که کشاورزان و باغ داران از خاصیت گرده افشانی زنبور عسل دارند ، تولید عسل شهد خالص کاری ساده و بسیار پر درآمد است .

در کشور ما که به جز برخی نواحی شمالی و غربی ، بقیه مناطق از سرسبزی کافی برخوردار نیست ، اولا به طور کلی طبیعت مناسبی برای تولید عسل نداریم و ثانیا بیشتر کشاورزان و باغ داران با این تصور که زنبور عسل گل های محصولاتشان را می خورد و به آن ها خسارت می زند ، به زنبورداران اجازه استقرار زنبورستان خود را در باغ یا مزرعه یشان نمی دهند .

ادامه دارد ...

عسل های طبیعی و تقلبی

به درستی معلوم نیست که یک کلنی زنیور عسل ،

برای ادامه زندگی در طول سال به چه مقدار عسل نیاز دارد .

اما در عمل ، از یک کلنی نسبتا خوب ، سالانه حدود ۴۵ کیلوگرم عسل

مازاد بر نیاز کلنی برای زنبوردار قابل برداشت است

( البته نه درمیانگین شرایط ایران ، زیرا میانگین تولید عسل شهد به ازای هر کندو در ایران حدود ۱۰ کیلوگرم یا کمتر است .)

به طور کلی توصیه می شود که در هر زمان از سال ، ۷ تا ۹ کیلو گرم عسل درون کلنی و در اختیار زنبور ها قرار داشته باشد  .

وقتی غذای کافی در دسترس زنبور های  یک کلنی نباشد و زنبور ها در معرض گرسنگی قرار بگیرند ،

به عنوان اولین واکنش ، لاروها را از درون حجره های پرورش خارج می کنند و آن ها را جلوی کندو می اندازند .

معمولا ملکه همچنان به تخمگذاری خود ادامه می دهد ،

ولی هنگامی که این تخم ها تبدیل به لارو شدند ،

سرنوشتی نظیر لاروهای قبلی خواهند داشت .

عسل های طبیعی و تقلبی

سرانجام نوبت به بالغین می رسد و آن ها نیز اگرچه برای مدت زمان معینی این وضع را تحمل کرده اند ،

ولی در نهایت از گرسنگی خواهند مرد . نتیجه این گرسنگی بهاره ، تضعیف و حتی مرگ کلنی خواهد بود .

در ماه های اردیبهشت ، خرداد و تیر برخلاف تصور عمومی ، زنبورها مقدار زیادی عسل مصرف می کنند

و زنبوردار باهوش و باتجربه می داند که باید کلنی را در این هنگام تغذیه کند .

بیشتر زنبورداران چند شان عسل را از پاییز برای تغذیه بهاره ذخیره می کنند

و این آسان ترین راه غذا دادن به زنبور ها است

و عسل مرغوب ترین غذایی است که می توان در اختیار زنبورها قرار داد .

با گذاشتن یک الی دو قاب عسل در کندو ،

زنبورها به تدریج درپوش مومی حجره های شان عسل را برداشته

و از عسل موجود در آن ها تغذیه می کنند .

ادامه دارد ...

انواع عسل

همان طور که گل ها را از لحاظ اندازه ، رنگ ، شکل و بو با هم تفاوت دارند ، شهد آن ها نی متنوع است .

در واقع رنگ و طعم عسل دامنه ای به وسعت عطر و بوی گل ها دارد .

عسل با داشتن این ویژگی بی نظیر طبیعی ، از نظر غذایی و تا حدودی دارویی از سایر غذاها متمایز است .

زنبورداران به این موضوع واقفند و کوشش می کنند تا عسل را در جذاب ترین شکل ممکن به مشتریان عرضه کنند .

البته موضوع خصوصیات ویژه عسل های مختلف بیشتر برای افرادی مطرح است

که به طور مداوم در غذای روزانه خود عسل مصرف می کنند

نه برای مصرف کننده هایی که سالی یکی دو شیشه عسل خریداری می کنند .

انواع عسل

در واقع این گروه از مصرف کننده ها چندان اطلاعی از عسل و خواص آن ندارند

که برای نوع خاصی از عسل برتری قائل شوند .

لذا این گروه در موقع خرید به تنها چیزی که توجه می کنند ،

برچسب روی شیشه و اطلاعات مندرج در آن است .

بنابراین تولیدکننده های عسل هایی با بسته بندی جذاب تر و اطلاعات جاذب تر روی برچسب شیشه عسل ،

این گروه از مشتریان را به خود اختصاص می دهند . البته اگر رقم این گروه از مردم ؛

یعنی ، مصرف کننده های گاه و بی گاه عسل را دست کم بگیرم ، اشتباه بزرگی مرتکب شده ایم ،

زیرا افرادی که به طور روزمره عسل می خورند و تعصب خاصی نسبت به نوع عسل مورد علاقه خود دارند ،

از لحاظ تعداد نسبت به افرادی که گه گاه میل به خوردن عسل پیدا می کنند ،

رقم بسیار اندکی را تشکیل می دهند .

در مورد این که مقدار عسل مصرفی توسط مجموع افراد دایم مصرف بیشتر است

یا توسط مجموع افراد که گه گاه مصرف ، اطلاعاتی در دست نیست و ما نمی دانیم

که چنین تحقیقی در سایر کشور ها صورت گرفته است یا نه .

لذا این موضوع می تواند یک سوژه تحقیقاتی خوب در امر بازاریابی عسل باشد .

ادامه دارد ....

برداشت محصول عسل

به محض اتمام جریان شهد در طبیعت و پر شدن شان ها از عسل ، عملیات برداشت محصول عسل شروع می شود .

از جمله دلایلی که نباید استخراج عسل را به تعویق انداخت ،

یکی این است که بعضی از انواع عسل ها به سرعت درون سلول های شان شکرک می زنند و استخراج عسل شکرک زده کار را با مشکل رو به رو می کند . این نوع عسل ها معمولا از شهد گل های پاییزه ؛

مثل ، پیچک و مینا به دست می آید .

عسل گل مینا در عرض ده تا بیست روز پس از قرار گرفتن در شان ها شکرک می زند .

دلیل دیگر خود زنبورها هستند ،

زیرا طولانی شدن یا وقفه افتادن در کار استخراج عسل باعث می شود

که زنبورها مقدار قابل توجهی عسل بخورند و این امر محصول عسل قابل برداشت زنبوردار را کم می کند .

برداشت محصول عسل

بیشتر زنبورداران تنها یکبار در سال محصول عسل کندوهای خود را برداشت می کنند

که معمولا زمان این برداشت اواخر مرداد تا اواخر شهریور است .

با مدیریت صحیح و کوچ دادن زنبورها به مناطق پرگل ، می توان به دفعات برداشت محصول اضافه کرد .

در مناطق کشت کلم روغنی ، عسل بایدفورا برداشت شود

و حداکثر ظرف مدت ۴۸ ساعت با دستگاه اکستراکتور استخراج شود .

عسل به دست آمده از شهد گیاهان وحشی معمولا در اواخر شهریور برداشت می شود .

اگر زنبوردار علاقه به داشتن انواع مختلف عسل ؛

نظیر ، عسل شبدر یا عسل هایی که در اوایل فصل به دست می آیند ، باشد ، استخراج اولیه و زود هنگام عسل ، مدیریت مطلوبی را طلب می کند .

عسل گیری یا استخراج عسل

مرحله جداسازی عسل از موم یا شان را استخراج عسل گویند . این مرحله پس از برداشت شان های عسل از درون کندوها و حمل آن ها به اتاق استخراج عسل صورت می گیرد . ...

ادامه دارد ....